کوثر پیغمبر

  

جــان بــه قــربــان تـو و سینـه سپر کردن تو 

صبر کــردی و نگفتی که سپر می شکند

 
^{شد وفات فاطمه کوثر پیغمبر}  

یاس‏ها چقدر شبیه تواند، فاطمه!

ای گم‏گشته بقیع! کدام گم‏شده به تو پناه آورد و پیدایش نکردی؟!

ای بهشت گم‏شده پهلو شکسته، کدام شکسته از تو التیام جست و مرهم نگذاشتی؟!

تو، آن‏سوی خودت بودی و همیشه بهترین را برای دیگران می‏خواستی و این است شیوه عشق، که از پدر به تو رسیده بود.

بانوی مهربانی و آیینه‏ها، چه زود وقت خداحافظی رسید. 

                     صدای خم شدن پشت سنگ می‎آید 

                                                   مگر علی غم خود را به کوه نازل کرد ! 

                      شبی که آینه‎اش  دفن شد چه حالی داشت 

                                                      از این که فاطمه را با نبی مقابل کرد